Drodzy „Antoninkowi”,
czerwiec 1999 to dla wielu z nas wspomnienie niezwykłych chwil przeżywanych ze, Świętym już dziś, Janem Pawłem II w naszym mieście. Uniesienie, podniosłość wydarzeń, radość i otwarte uszy na naukę. Słowa papieskie chłonęliśmy duszą i ciałem. Tam na lotnisko zanieśliśmy Mały Dar, o który drżeliśmy wszyscy: czy się uda, czy damy radę, czy starczy sił, by go wypełnić.
Od tego czasu minęło dwadzieścia lat. Możemy powiedzieć dziś, że ten Mały Dar to: 260 wychowanków, 160 wolontariuszy, 30 wychowawców, niezliczone ilości przepracowanych godzin z dziećmi i dla dzieci.
To nasz wspólny „Antoninek”, do którego każdy z Was włożył swoją cegiełkę, wypełniając nakaz zawarty w usłyszanej na lotnisku nauce:
„Proszę was, wychowawcy, którzy jesteście powołani, aby wpajać młodemu pokoleniu autentyczne wartości życia. Uczcie dzieci i młodzież tolerancji, zrozumienia i szacunku dla każdego człowieka. Wychowujcie młode pokolenie w klimacie prawdziwego pokoju.
To jest ich prawem. To jest waszym obowiązkiem.”
19 maja tego roku pragniemy na mszy św. o godz. 13.30 w naszym parafialnym kościele spotkać się z całą Antoninkową rodziną na wspólnym świętowaniu. Będziemy Bogu dziękować za błogosławiony czas przebywania z sobą, za wszelkie otrzymane łaski, za radość spotkania siebie, za wszystko co było naszym udziałem Około 15.15 w Diecezjalnym Centrum Dialogu kontynuować będziemy nasze dwudziestolecie, na które zapraszam wszystkich, którzy Antoninek noszą w swoim sercu.
Wiem, że zarówno wyrośnięte już Dzieci, jak i Wy – Wolontariusze, Wy – Wychowawcy rozpierzchliście się po świecie, trudno będzie do Was dotrzeć. Dlatego bardzo proszę roznoście nowinę o spotkaniu do wszystkich, z którymi macie kontakt. Nie jesteśmy w stanie wysłać zaproszeń do wszystkich Was, ale czekamy na każdego i z radością ugościmy.
Wcześniej należy zgłosić swój akces. Dzwońcie pod numer: + 48 602 712 047, lub przez Fb, a dla każdego kto się zgłosi, czeka zarezerwowane miejsce. Bądźmy tego dnia razem, świętujmy, wspominajmy, radujmy się, bo mamy powody.
Spotkanie każdego z Was było i jest dla mnie wielkim darem. Wszystkich Was serdecznie wspominam i podziwiam za Waszą postawę w służbie drugiemu człowiekowi. Wierzę, że nadal katecheza Św. Jana Pawła II z lotniska skierowana właśnie do Was wypełnia Wasze życie. Tacy przecież byliście!
„Wy, młodzi, którzy nosicie w sercach wielkie aspiracje, uczcie się żyć w zgodzie i wzajemnym poszanowaniu, solidarnie pomagając jedni drugim.
Podtrzymujcie w waszych sercach dążenie do dobra i pragnienie pokoju”
„Antoninkowi”– czekam na Was
Elżbieta Cichon