W środę 9 maja br. podczas Mszy św. o godz. 18.00 świętowaliśmy w naszym kościele jubileusz 50. lecia kapłaństwa ks. prał. Andrzeja Klempa, proboszcza parafii św. Maksymiliana w Toruniu. Ksiądz Prałat przed pięćdziesięcioma laty w starym nieistniejącym już kościółku na toruńskich Wrzosach odprawił swoją Mszę św. prymicyjną. Mszę św. jubileuszową odprawił w asyście Dziekana Dekanatu Toruń II ks. prał. Stanisława Majewskiego, ks. prob. Wojciecha Miszewskiego, ks. Wojciecha Murawskiego i Księży Wikariuszy naszej parafii.
Dostojnego Jubilata przywitał Ksiądz Proboszcz, który przypomniał, że ks. Klemp jest pierwszym powołaniem do kapłaństwa w siedemdziesięcioletniej historii naszej parafii. Przed laty odprawiał ją jako młody ks. neoprezbiter, a jako Jubilat należy do najbardziej zasłużonych kapłanów diecezji toruńskiej. W słowach pełnych radości w czasie homilii ks. Andrzej przypomniał swoje więzy z Wrzosami i wspominał ludzi i chwile tu spędzone. Jego słowo zostało nagrodzone gromkimi brawami.
ks. Andrzej Anastazy Klemp, ur. 28 września 1933 r. w Toruniu
Pochodzi z Parafii p.w. Wniebowzięcia NMP i bł. ks. S. W. Frelichowskiego.
Jego rodzina przeniosła się z czasem na Wrzosy. To tutaj uczęszczał do szkoły podstawowej: najpierw niemieckiej – klasy 1-4 (okres okupacji), potem polskiej – klasy 5-7. Pamięta doskonale, iż kierownikiem był pan Heim, natomiast wychowawczynią pani Amhaus. Klasę 8 kończył w Szkole nr 5, przy ul. Żwirki i Wigury, zaś klasy licealne: 9-11 na przedmieściu: Mokre, przy ul. H. Sawickiej (dziś Łąkowej), w rozbudowującej się wówczas -pod kierownictwem pana Lubińskiego- Szkole Licealnej nr 2 (obecnie znajduje się tu Szkoła Podstawowa nr 10). Należy do rocznika, który zdawał pierwszą maturę w 11-letniej szkole (1951).
Po maturze wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Pelplinie, gdzie studiował w latach 1951-1957. Święcenia kapłańskie przyjął 28 kwietnia 1957 r. Tuż po nich, został skierowany na 2-miesięczną (maj-czerwiec) pracę w rodzinnej Parafii p.w. WNMP w Toruniu. Natomiast od września podjął pracę duszpasterską w nadmorskiej miejscowości REDA, w Parafii p.w. Wniebowzięcia NMP i św. Katarzyny Aleksandryjskiej, u ks. Proboszcza Arnolda Goetze’go. W 1959 r. został przeniesiony do Nowego Miasta Lubawskiego, gdzie pracował u ks. Proboszcza Alfonsa Mechlina, w Parafii p.w. św. Tomasza przez 7 lat, wraz z kolegami: ks. Jerzym Sobotą oraz ks. Kazimierzem Wróblewskim.
Lata 1966 – 1982 to okres posługi proboszczowskiej w Parafii p.w. Krzyża Świętego w Kaszczorku. Tutaj czekało go wiele poważnych zadań, m.in.: odbudowanie spalonego kościoła, podział parafii na Kaszczorek i Złotorię, a także zakończenie magisterium (1976 r.) oraz rozpoczęcie studiów doktoranckich. Zdecydowana większość podejmowanych działań zakończyła się sukcesem. Niestety, doktoratu nie udało się obronić, ponieważ jedyny promotor przewodu doktorskiego – ks. Pawluk, zmarł w jego trakcie…
W latach ’80 zwrócono uwagę na kreatywność ks. Proboszcza i mianowano go opiekunem „Caritas” okręgu toruńskiego. Z kolejnym awansem – na proboszcza powstającej wówczas Parafii p.w. św. Maksymiliana Marii Kolbe na III Rubinkowie – ks. Prałat zrezygnował z powierzonej mu funkcji w Caritas. Całkowicie oddał się roli budowniczego kościoła.
W okresie: 1992-2001, w czasie powołania do życia nowej – Diecezji Toruńskiej ponownie został skierowany do pracy na rzecz potrzebujących. Jako Diecezjalny Dyrektor Caritas, przy pomocy s. Zygmunty (Zofii Kaszuba), rozbudował Centrum Pielęgnacji Caritas – tuż obok kościoła parafialnego. W 2002 r. został Dziekanem Dekanatu: Toruń III i w związku z ogromem nowych obowiązków zrezygnował z kierowania Caritas.
– rocznica święceń: 28 kwietnia
– patron: św. Andrzej; imieniny 30 września
– zainteresowania, marzenia: w zasadzie, najważniejsze marzenia już się spełniły, ponieważ ks. Prałat chciał wybudować świątynię, zaprosić do współpracy siostry zakonne oraz pozwiedzać najciekawsze zakątki świata…
