Alicja Lenczewska (1934–2012) – mistyczka i duchowy drogowskaz
W ramach „Wieczorów u św. Antoniego” mieliśmy okazję poznać życie Alicji Lenczewskiej – autorki dwóch słynnych dzienników duchowych: „Świadectwo. Dziennik duchowy” i „Słowo pouczenia”. W swoich zapiskach opisywała rozmowy z Jezusem Chrystusem, Matką Bożą, świętymi i aniołami, ukazując głębię osobistej relacji z Bogiem.
Świadectwo jej bratowej, Doroty Lenczewskiej, pozwala spojrzeć na Alicję od strony rodziny i codzienności. Początkowo wydawała się niedostępna, chroniąc się „zbroją” przed zranieniami, ale z czasem ukazała się jako osoba dyskretna, serdeczna i oddana modlitwie. Dorota wspomina, że Alicja była dla niej i bliskich „sumieniem i drogowskazem” – choć sama zaprzeczała takiemu określeniu.
Jej życie pokazuje, że duchowość nie musi być oderwana od codzienności – była praktyczna, pełna miłości i wsparcia. Nawet w ostatnich dniach w hospicjum cieszyła się codzienną Eucharystią i troszczyła się o bliskich. Jej odejście 5 stycznia, w wigilię Objawienia Pańskiego, symbolicznie podkreśla głębię jej życia i całkowite oddanie Bogu.
Alicja Lenczewska pozostaje inspiracją dla wszystkich, którzy pragną żyć w bliskiej, osobistej relacji z Bogiem, a jej dzienniki i świadectwo życia wciąż prowadzą nas ku duchowej głębi.
Tekst Jacek Bilski
