XXXIII PIESZA PIELGRZYMKA NA JASNĄ GÓRĘ

Już po raz trzydziesty trzeci wyrusza z Torunia Piesza Pielgrzymka na Jasną Górę.. Przez długie lata pielgrzymi poprzez swój trud i modlitwę pragnęli nieść pomoc Ojcu Świętemu Janowi Pawłowi II. Była to swego rodzaju odpowiedź na Jego prośbę skierowaną do Rodaków na początku pontyfikatu, by nie opuszczać Go w modlitwie. Pielgrzymom towarzyszyło hasło „Niesiemy pomoc Ojcu Świętemu”. Dzisiaj ta intencja towarzyszy nam dalej, kiedy modlimy się za kolejnego następcę św. Piotra – Benedykta XVI, rozszerzamy ją jednak o modlitwę w intencjach całego Kościoła i naszej Ojczyzny. Od chwili śmierci prosiliśmy o dar wyniesienia na ołtarze Papieża Polaka.

Tegoroczna pielgrzymka, jak wiele duszpasterskich wydarzeń tegorocznych wpisuje się w kontekst dziękczynienia za Beatyfikację. W swojej homilii wygłoszonej w czasie uroczystości w Rzymie 1 maja br. Benedykt XVI w głębokiej refleksji nad Słowem Bożym przypomniał zbawienny dla całego Kościoła czas pontyfikatu Jana Pawła II i najważniejsze jego przesłanie. Błogosławiony już na początku pontyfikatu wołał: „Nie lękajcie się! Otwórzcie, otwórzcie na oścież drzwi Chrystusowi”. Pukanie do ludzkich serc, by otworzyły się dla Chrystusa było sensem życia Jana Pawła II, w tym celu wychodził do ludzi i poszukiwał ich dosłownie na krańcach świata.

Ksiądz Prałat Sławomir Oder Postulator Procesu Beatyfikacyjnego Jana Pawła II podczas wizyty w Toruniu podkreślił, że Jan Paweł II za jedno ze swoich najważniejszych zadań całego pontyfikatu uważał głoszenie Słowa Bożego, przez co stał się swego rodzaju prorokiem. „W ostatnich dniach swego życia Papież pozostał niemy – mówił ks. Oder – Bóg niejako pozbawił go wszystkiego tego, co po ludzku mogło się podobać. Ale to właśnie wówczas swoją niemocą i swoim milczeniem, obejmując krzyż Chrystusa, niejako utożsamiając się z nim, przemawiał najgłośniej i w sposób najbardziej wiarygodny. Stał się prawdziwym świadkiem ewangelicznej prawdy, świadkiem mocy wypływającej z Krzyża Chrystusowego. Był żywą ewangelią, człowiekiem ewangelicznym”. Jana Pawła II charakteryzowały dwie cnoty: prawdziwą pobożność i duch modlitwy. W modlitwie szukał natchnienia i światła do pracy. Modlitwą poprzedzał wszystkie ważne decyzje, podróże apostolskie i nominacje biskupie. Sercem całego jego życia była dla niego Eucharystia. W niej uczył się wyrzeczenia wszystkiego i prawdziwego ubóstwa. Patrząc na cierpiącego Chrystusa rozpoznawał jego oblicze w ludziach chorych i cierpiących, a w chwale Zmartwychwstania sens ludzkiego cierpienia.

Kolejne „rekolekcje w drodze” poświęcimy, aby wpatrywać się jeszcze raz w przykład życia i świętości błogosławionego Jana Pawła II. W dzisiejszym świecie tak wiele różnych propozycji otrzymuje człowiek. Nowy Błogosławiony uczy nas swoim życiem, swoją żarliwą modlitwą, umiłowaniem Eucharystii i prawdziwą pobożnością, jak być „człowiekiem ewangelicznym”, uczy nas również tego, by wsłuchiwać się w wolę Bożą i każdy dzień przeżywać w poczuciu daru składanego z naszego życia Bogu i ludziom.

Pomocą w tym zbliżaniu się do Boga, drogą Jana Pawła II niech będzie również hasło obecnego Roku Duszpasterskiego: „W komunii z Bogiem. Kościół domem i szkołą komunii”, które będziemy rozważać w czasie tegorocznych konferencji.

Również jako Parafia możemy włączyć się ruch pielgrzymkowy. Wielu będzie uczestniczyć w pielgrzymce zwłaszcza w grupie Białej, której przewodnikiem jest ks. Adam Czerwiński. Inni tradycyjnie pomagają pielgrzymom przyjmując ich w swoich domach na nocleg. Każdego roku przyjmujemy ponad 100 pielgrzymów z Tczewa oraz gościmy Kaszubów, którzy w tym roku wędrują aż do Lewoczy. Również 13 sierpnia przybędzie do nas MINIPIELGRZYMKA, która spotykając się w kościołach Torunia duchowo wspiera pielgrzymów wędrujących na Jasną Górę.

Pielgrzymi przez 9 dni mają do pokonania 300 km pieszej wędrówki. Podczas drogi są podejmowani przez mieszkańców miast i wiosek, przez które przechodzi pielgrzymka. W tym roku uczestnikiem pielgrzymki będzie także biskup pomocniczy diecezji toruńskiej ks. bp Józef Szamocki.

Zapraszam na stronę internetową pielgrzymki: http://pielgrzymka.diecezja-torun.pl

Ogólne informacje o pielgrzymce:

Pielgrzymka jest aktem religijnym, dziękczynnym i pokutnym. W duchu modlitwy i ofiary pragniemy nieść pomoc Ojcu Świętemu. Ma charakter „Rekolekcji w drodze”. Każdy, kto w nich uczestniczy: bierze udział w codziennej Mszy św., codziennie odmawia Różaniec, Godzinki o Niepokalanym Poczęciu NMP, Anioł Pański, słucha konferencji, nie będzie palił tytoniu i pił alkoholu
Trzeba z góry nastawić się na zmęczenie, niepogodę, upał, niewygody, skromne jedzenie, brak odpowiednich warunków sanitarnych, różne dolegliwości fizyczne.
Idziemy do Matki Bożej jako wspólnota i rodzina pielgrzymkowa dlatego zwroty „Bracie” i „Siostro” towarzyszą nam podczas kontaktu z wszystkimi pielgrzymami, bez względu na wiek. W ten sposób budujemy klimat wzajemnej miłości, braterstwa, to także znak w którym wyraża się nasza wrażliwość na innych.
W podręcznym bagażu w czasie drogi powinny być: różaniec, książeczka pielgrzyma, nakrycie głowy, płaszcz przeciwdeszczowy, coś do jedzenia i picia na cały dzień, środki opatrunkowe i leki osobiste. Bagaż główny przewożony jest samochodem i dostęp do niego jest możliwy tylko w miejscach noclegowych.
Noclegi organizowane są w stodołach oraz własnych namiotach. Tylko nieznaczna grupa pielgrzymów ma szansę nocować w domach. W niektórych miejscowościach mogą wystąpić kłopoty z wystarczającą ilością wody do mycia. Zakazuje się wspólnego nocowania kobiet i mężczyzn w jednym pomieszczeniu oraz wcześniejszego zajmowania miejsc noclegowych i rozbijania namiotów przed nadejściem całej grupy.
Cisza nocna obowiązuje od godz. 22.00. Proszę o dostosowanie się do wszystkich uwag jakie pod naszym adresem kierują nasi gospodarze. Absolutnie nie wolno używać ognia na terenie zabudowań i gospodarstw.
Nie zabieramy na czas pielgrzymki rzeczy cennych, które mogłyby paść łupem złodziei.
Ze szczególną ostrożnością posługujemy się ostrymi narzędziami (igły, nożyczki) – uważamy, aby nie pozostawały w sianie
Wszystkim napotkanym na szlaku pielgrzymkowym ludziom okazujemy naszą wdzięczność – zwłaszcza tym, którzy nas karmią i przyjmują w swoich domach i gospodarstwach. Pamiętamy, aby podziękować za każdy najmniejszy nawet gest dobroci.
Znaczek pielgrzymkowy nosimy przypięty na widocznym miejscu – jest on widzialną oznaką naszego uczestnictwa w pielgrzymce.
Z pomocy służb medycznych korzystamy w miarę możliwości na postojach. W czasie drogi, jeśli zachodzi taka potrzeba, schodzimy na prawą stronę drogi prosząc o przywołanie pielęgniarki lub lekarza. Wszystkie poważniejsze schorzenia zgłaszamy przed wyruszeniem pielgrzymki do Księdza Przewodnika lub Służb Medycznych. Pozwoli to na szybkie udzielenie stosownej pomocy. W niektórych sytuacjach zgodę na udział w pielgrzymce powinien wyrazić lekarz.
Osoby niepełnoletnie uczestniczą w pielgrzymce wraz z dorosłym opiekunem po uprzedniej zgodzie rodziców.
Obowiązuje zakaz kąpieli w jeziorach, rzekach, basenach.
Na czas pielgrzymki warto zabrać ze sobą: dobrze rozchodzone buty o grubej podeszwie – najlepiej o jeden numer większe, skarpety wełniane lub bawełniane (nie elastyczne), ubranie skromne, bieliznę osobistą, dres, gruby sweter, nakrycie głowy (KONIECZNIE), pelerynę lub płaszcz przeciwdeszczowy, przybory higieny osobistej, suchy prowiant (zwłaszcza konserwy), chlebak na bagaż podręczny, kubek i tzw. niezbędnik (widelec, łyżka, nóż), podstawowe lekarstwa i środki opatrunkowe (bandaż elastyczny, spirytus salicylowy, witaminy, talk, zasypkę, wapno), śpiwór lub gruby koc, można zabrać namiot.
Wszystkie grupy łączą się na wspólnej Mszy św. w dniu 4 sierpnia o godz. 6.00 w Bazylice Katedralnej pw. Świętych Janów w Toruniu. Mszy św. przewodniczy Ksiądz Biskup. Jest to oficjalne rozpoczęcie Pieszej Pielgrzymki z Torunia na Jasną Górę. Pielgrzymka zostaje rozwiązana po Mszy św. na Jasnej Górze w dniu 12 sierpnia o godz. 18.30. Do domów pielgrzymi wracają indywidualnie.

Ks. Wojciech Miszewski
Kierownik Pieszej Pielgrzymki
z Torunia na Jasną Górę