Ślady na Wrzosach nr 34

Drodzy Parafianie i goście

Ślady na Wrzosach nr 34

Rok 2019 dobiega końca. To kolejna okazja do podsumowań tego wszystkiego co działo się w naszej parafialnej wspólnocie. Ślady na Wrzosach starają się dokumentować te wszystkie wydarzenia i w pewnym sensie pisać historię naszej małej ojczyzny, jaką są Wrzosy.

Przewodnim tematem obecnego numeru jest postać i kult św. Józefa. W czasie ostatniej wizytacji biskupiej w 2015 roku została poświęcona drewniana figura św. Józefa wykonana przez rzeźbiarza Andrzeja Burkota, który jest autorem pozostałych drewnianych figur w naszym kościele. Św Józef tak bardzo potrzebny jest w dzisiejszych czasach jako opiekun i obrońca Kościoła i rodzin, na które czyha obecnie tak wiele zagrożeń. Mam nadzieję, że zaowocuje to powstaniem mocnej „męskiej” grupy modlitewnej w naszej parafii w ramach Bractwa św. Józefa, które zainaugurowaliśmy w tym roku.

Niezwykle pięknym i głębokim wydarzeniem była pielgrzymka do Medugorie i Chorwacji. W ciągu zaledwie kilku tygodni zapełniła się ponad 50 osobowa grupa i nie wszyscy chętni mogli w niej wziąć udział. Jednym z pątników był ks. bp Józef Szamocki, który każdego dnia przewodniczył Mszy św. i głosił Słowo Boże. Dla dużej grupy uczestników, było to nowe doświadczenie „bliskości” księdza biskupa, z którym każdy, w każdej chwili mógł serdecznie porozmawiać np. w czasie oczekiwania w kolejce za poranną kawą w hotelowej restauracji. Pielgrzymka ta to piękny i niezwykły czas rekolekcji, z których wszyscy wrócili z głębokimi przeżyciami i radością. 

W nowy rok duszpasterski wchodzimy także w nowym składzie. Pożegnaliśmy ks. Łukasza Waśko, a w jego miejsce rozpoczął posługę wśród nas ks. Bartłomiej Surdykowski. Jest to druga duszpasterska placówka tego kapłana. Zaraz po święceniach kapłańskich posługiwał w Wąbrzeźnie. Kadrę duszpasterską wzbogacił diakon Bartosz Kwiatkowski pochodzący z Działdowa. Wśród nas ma zdobyć duszpasterskie szlify i przygotować się do święceń kapłańskich w maju 2020 roku. W nietradycyjny sposób przedstawia ich Asia Kruczyńska. 

Pięknym wydarzeniem artystycznym był program poetycko – muzyczny pt. „Chciałbym cofnąć czas”. W nawiązaniu do słów z jednej z piosenek Czesława Miłosza, Tadeusz Solecki podsumowuje cykl autorskich programów opartych na jego twórczości, wzbogaconych muzycznie przez jego utalentowaną muzycznie rodzinę. Pan Tadeusz zastrzegł, że to pożegnanie z programami i czas na emeryturę. Wierzymy jednak, ze jeszcze nie raz zaskoczy nas swoją twórczością. Tym bardziej, że dalej chcemy kontynuować wydawanie Śladów na Wrzosach, a Pan Tadeusz jest ich głównym redaktorem technicznym. Cała niezwykle profesjonalna szata graficzna to jego dzieło. Trudno sobie również wyobrazić kolejny numer, bez kolejnego odcinaka „Rozmów z Cieniem”. W tym numerze przybliża nam autor temat objawienia. 

W grudniu rozpoczęliśmy także cykl wykładów, spotkań, katechez i  innych form, które nazwaliśmy „Wieczorami u św. Antoniego”. Pierwszym gościem była p. prof. Sylwia Grochowina, która przybliżyła zgromadzonym temat masowych straceń na Barbarce w pierwszych miesiącach II wojny światowej. Wszyscy uświadomiliśmy sobie, że ciągle zbyt mało  wiemy o tym okrutnym okresie naszej historii. Barbarce poświęciliśmy tym razem całą galerię fotograficzną „Zatrzymane w kadrze”. Tak wiele się tam dzieje zwłaszcza w okresie od wiosny do jesieni. W tym miejscu serdeczne podziękowanie kieruję do p. Danki Majszak i p. Macieja Lipińskiego, którzy tak wiele serca, czasu, sił i środków poświęcają temu miejscu. Dziękuję także p. Ryszardowi Szramka, który bezinteresownie posługuje grą i śpiewem w czasie niedzielnych Mszy św.

Wszystkim Wam Kochani Parafianie dziękuję za zaangażowanie, czas i serce, jakie ofiarowujecie naszej parafii. Dziękuję także wszystkim, którzy rozumieją potrzebę całorocznego utrzymania instytucji parafialnej, składając swój materialny dar. Bóg zapłać i życzę błogosławionego Nowego 2020 Roku.

Ks. Wojciech Miszewski
Wasz proboszcz